فصل دوم، فراز هفتم: متوکلین
بحث توکّل قبلاً در ابتدا حدیث معراج مطرح شد.
در این فراز بدین نکته اشاره می‌فرماید که این محبت واجب و لازم بوده و جزو حقایق تکوینی است.
فراز هشتم: محبت خدا، محبتی بی‌علت و غایت (وَ لَيْسَ لِمَحَبَّتِي عَلَمٌ (عِلَّةٌ) وَ لَا غَايَةٌ وَ لَا نِهَايَةٌ)
علت نداشتن محبت خدا از این جهت است که محبت خدا عین ذاتش هست.
از آن طرف خداوند محبتی بی‌حدّ و همیشگی و ازلی دارد که غایت ندارد.
خداوند در حدیث معراج، سیر را با طریق محبت دنبال کرده است: متحابّین، متعاطفین، متواصلین، متوکّلین.
️محبت بی‌نهایت خداوند به بندگان
️محبت بی‌حدّ اهل‌بیت علیهم السلام به شیعیان
اهل بیت علیهم السلام خودشان را به خطر می انداختند تا آسیبی به شیعیان نرسد. مصیبت‌ها و زندان‌هایی که اهل‌بیت علیهم السلام به جان می‌خریدند خیرش برای شیعیان بود.
️انتظار و شوق خداوند به گنهکاران
(يَا دَاوُدُ، لَو يَعْلَمُ الْمُدْبِرُونَ عَنِّي كَيْفَ انْتِظَارِي لَهُمْ وَ رِفْقِي بِهِمْ وَ شَوْقِي إِلَى تَرْكِ مَعَاصِيهِمْ لَمَاتُوا شَوْقاً إِلَيَّ وَ تَقَطَّعَتْ أَوْصَالُهُمْ مِنْ مَحَبَّتِي)
فراز نهم: رفع و وضع عَلم (وَ كُلَّمَا رَفَعْتُ لَهُمْ عَلَماً وَضَعْتُ لَهُمْ عَلَماً)
پیوسته به آنها علم داده می شود. بعضی عَلَم خوانده‌اند یعنی اگر علم و نشانه از آنها بگیرم نشانۀ دیگری به آنها می دهم؛ یک حجت دیگر می دهم تا به طرف من حرکت کنند.
️محّبان خدا
يا دَاوُدُ، أَبْلِغْ أَهْلَ أَرْضِي أَنِّي حَبِيبُ مَنْ أَحَبَّنِي … مَا أَحَبَّنِي أَحَدٌ أَعْلَمُ ذَلِكَ يَقِيناً مِنْ قَلْبِهِ إِلَّا قَبِلْتُهُ لِنَفْسِي وَ أَحْيَيْتُهُ حَيَاةً لَا‌يَتَقَدَّمُهُ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِي.
️بندگان محبوب و محبّ خدا
يرَاعُونَ الظِّلَالَ بِالنَّهَارِ كَمَا يُرَاعِي الشَّفِيقُ غَنَمَهُ، وَ يَحِنُّونَ إِلَى غُرُوبِ الشَّمْسِ كَمَا يَحِنُّ الطَّيْرُ إِلَى أَوْكَارِهَا عِنْدَ الْغُرُوبِ، فَإِذَا جَنَّهُمُ اللَّيْلُ … نَصَبُوا إِلَيَّ أَقْدَامَهُمْ وَ افْتَرَشُوا إِلَيَّ وُجُوهَهُمْ وَ نَاجَوْنِي بِكَلَامِي.
و نَاجَوْنِي بِكَلَامِي وَ تَمَلَّقُونِي بِأَنْعَامِي مَا بَيْنَ صَارِخٍ وَ بَاكٍ … أَقَلُّ مَا أُعْطِيهِمْ ثَلَاثاً: الْأَوَّلُ: أَقْذِفُ مِنْ نُورِي فِي قُلُوبِهِمْ فَيُخْبِرُونَ عَنِّي كَمَا أُخْبِرُ عَنْهُمْ، وَ الثَّانِي…
️نور محبت سیدالشهدا علیه السلام
در بهشت، جایگاهی است که نور سرخ محبت سیدالشهدا علیه السلام در آن می‌تابد و اسمش «قبة الزهرا علیها السلام» است. وقتی کسی چنین جایگاهی را دید دیگر نه بهشت می‌خواهد نه جلواتش و نه حور‌العین؛ چون تمام وجودش مستغرق در اهل‌بیت علیهم السلام است.
️عظمت حضرت زینب کبری علیها السلام
سید نور‌‌الدین جزائری در خصائص زینبیه چنین مضمونی را آورده‌اند که «مصیبت‌های حضرت زینب کبری را هیچ‌کس حتی پیامبران مرسل، تحمّل نکردند. حضرت زینب کبری معراجی شبیه معراج جدّش داشتند.