مقصد عارفان:
ای سالک مقصد و منتهای سلوک عارفان، آن است که حجاب ها بر افکنده، وصال حضرت پروردگار تو را حاصل آید که تو را از او چنین خطاب آمد: «و أنَّ إلی ربِّک المنتهی»
مقصد سلوک اهل ولایت به حسب تفاوت درجات سالکان
مقصد، در سیر اهل ولایت، وصال اهلبیت علیهم السلام می‌باشد. معرفت و اقامه‌ی عزاء و بکاء و زیارت سیدالشهدا و ائمۀ معصومین علیهم السلام، همگی برای وصول به سید الشهداء علیه السلام می‌باشد، چرا که بکاء و عزاداری و امثال این امور، طریق موصِل به اهل بیت علیهم السلام می‌باشند؛ یعنی طرقی هستند که خود، ایصال به مقصد می‌کنند.
صراط ولایت
نیل به مقصد اصلی و اعلی، فقط از صراط مستقیم ولایت امکان پذیر است، و توجّه و ذکر اهل بیت( در این سیر معنوی، عین سیر الی الله و ذکر اوست. تمام طرق موجب رسیدن به آستان اهل بیت علیهم السلام شده و پس از اتصال به درگاه اهلبیت علیهم السلام اسرار توحید بر قلب انسان باز شده و باب وصول به احدیت فتح گردد.
فناء في الله و فناء در اهلبیت علیهم السلام
خواه گفته شود فناء في الله و خواه گفته شود فناء در اهل البیت علیهم السلام، صاحبان معرفت را، در این دو صورت، یک سیرت؛ و در این دو عنوان، یک منهاج است، چه حقیقت اهل بیت علیهم السلام، تجلّی و جلوۀ تامّ ذات اقدس الهی است.
مشتبه شدن مقصد و طریق
سالکان را باید التفات حاصل آید که مقصد، حقیقت است، زینهار امری که طریق است، در تصور سالک، مقصد به گمان نیاید، چه فرموده‌اند: «رقّ الزجاج و رقّت الخمر فتشابها و تشاکل الأمر».