اتحاد کتاب مبین و قرآن:
حال این بحث مطرح است که آیا این کتاب جامع همان حقیقت قرآن است که مشتمل بر مفاهیم اشیاء است یا اینکه کتابی است تکوینی؟
مسلماً بعضی از آیات مذکور اشاره به خود قرآن است، چنانکه آیۀ شریفۀ ﴿وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً﴾.[1]چیزی جز قرآن نازل شدۀ الهی نیست.
﴿حم * وَ الْكِتابِ الْمُبين * إِنَّا أَنْزَلْناهُ في لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ﴾. [2]
جهت اول:
آیا بین قرآن و کتاب مبین اتحاد است یا نه؟
بعضی گمان میکنند که این خصوصیت کتاب مبین که مشتمل بر تمام حقایق خلقت است، ارتباطی به قرآن ندارد، قرآن نزد این گروه غیر از کتاب مبین است.
ولی از ظواهر بعضی آیات قرآن در مییابیم که آنچه در شب قدر نازل شده است، همان کتاب مبین میباشد، که جامع تمام حقایق موجودات است. سه آیۀ زیر گواه این مطلب است:
آیۀ اول: ﴿حم * وَ الْكِتابِ الْمُبين * ِإِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴾. [3]
آیۀ دوّم: ﴿تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبین﴾. [4]
آیۀ سوّم: ﴿تِلْكَ آياتُ الْقُرْآنِ وَ كِتابٍ مُبين﴾. [5]
در آیۀ اول خداوند عزّ و جلّ میفرماید: ما کتاب مبین را قرآن عربی قرار دادیم. در آیۀ دوم و سوم، کلمۀ﴿تلک﴾ اشاره به آیات قرآن میباشد، و به نصّ کلام خداوند تعالی این آیات، همان آیات کتاب مبین است، بنابر این، ظهور این آیات، آن است که منظور از کتاب مبین همان قرآن است.
آیات دستۀ چهارم: (قد جائکم من الله نور و کتاب مبین).[1]
[1]. سورۀ مائده: 15.
[1]. سوره نحل: 89.
[2]. سوره دخان: 1- 3.
[3]. ما آن کتاب مبین را کتاب عربی قرار دادیم.سورۀ زخرف: 1-3.
[4]. سورۀ یوسف: 1؛ سورۀ شعرا: 2؛ سورۀ قصص: 2.
[5]. سورۀ نمل: 1.