همزمان با ایام مبارک رجب سال(1435هجری قمری)و میلاد باسعادت امیرالمؤمنین(ع)، سه مرد و دو زن از اعضای فرقه ضاله بهائیت با حضور در مرکز مدیریت حوزه علمیه البرز شهادتین گفتند و اسلام آوردند. این افراد مهمترین دلیل مسلمانی خود را ساختار پوچ فکری و عدم برنامه تکامل انسان در بهائیت مطرح کردند.
یکی از این افراد -که از فعالان تبلیغی فرقه محسوب میشد- به تأثیر کارهای فرهنگی در سطح کشور اشاره و تاکید کرد وجود تناقض در رفتار و گفتار رهبران فرقه و سکوت محض تشکیلات در برابر سؤالات و شبهات، موجب خروج وی شده است.
«س. م» نیز که از اعضای محفل استانی این تشکیلات محسوب میشد پس از اعلام شهادتین، با اشاره به پوشالی بودن ساختار فکری بهائیت و گفت: اکنون قدرتی را در درون خودم حس میکنم که هیچگاه آن را تجربه نکردم و آن قدرت ناشی از ارادت به اهل بیت (ع) است.
«ع. م» نیز از تولدی دوباره سخن گفت، هدایت خود به اسلام را نعمتی بزرگ خواند و افزود: در این فرقه چشمان ما را بسته بودند، اجازه سخن گفتن و اعتراض نداشتیم؛ تشکیلات با کوچکترین اعتراض ما، به خانواده و خود ما هشدار شدید میداد و در صورت ادامه طرد میشدیم.
دو خانم از فعالان این تشکیلات نیز اظهار داشتند: تساوی حقوق رجال و نساء در بهائیت فقط یک دروغ بزرگ است و زنها هیچ گاه اجازه انتخاب شدن در انتخابات بیتالعدل را ندارند.(منبع: صدایشیعه)